ناسا 98 درصد ادرار و عرق بدن فضانوردان ایستگاه فضایی بین‌المللی را به آب آشامیدنی تبدیل می‌کند

نرخ بازیافت ادرار و انواع رطوبت اعم از عرق خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی به نقطه عطف جدید ۹۸ درصد رسیده است.

 

---

نرخ بازیافت ادرار و انواع رطوبت اعم از عرق خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی به نقطه عطف جدید ۹۸ درصد رسیده است. حال آنکه پیش‌تر این نرخ بازیافت حدود ۹۳ درصد اعلام شده بود.

ناسا به نقطه عطف بزرگی دست یافته است که می‌تواند نقش مهمی در مأموریت‌های فضایی ایفا کند. درحال‌حاضر سیستم کنترل محیطی و پشتیبانی حیات ایستگاه فضایی بین‌المللی (ECLSS) ۹۸ درصد ادرار و حتی انواع رطوبت‌‌ها را بازیافت می‌کند. یکی از بخش‌های ECLSS، از رطوب‌گیرهای پیشرفته‌ای برای جذب رطوبت محیطی و عرق خدمه ایستگاه در هنگام انجام وظایف روزانه استفاده می‌کند.

یکی دیگر از بخش‌های این سیستم، مجموعه‌ای برای بازیافت ادرار است که می‌تواند ادرار فضانوردان را با کمک تقطیر خلأ بازیافت کند. به گفته ناسا، این فرایند تقطیر می‌تواند آب موجود در ادرار را آزاد کند. آژانس فضایی اخیراً آزمایش دستگاه جدیدی را آغاز کرده است که می‌تواند آب باقی‌مانده در آب نمک را استخراج کند و به‌لطف این سیستم، ناسا به نرخ بازیافت ۹۸ درصدی مایعات در ایستگاه فضایی بین‌المللی دست یافته است. این درحالی است که پیش‌تر امکان بازیافت ۹۳ تا ۹۴ درصدی میسر بود.

تبدیل ادرار، رطوبت و عرق به آب آشامیدنی در ایستگاه فضایی

«کریستوفر براون»، یکی از محققان ناسا که روی مدیریت و توسعه سیستم‌های پشتیبانی حیات ایستگاه فضایی بین‌المللی کار می‌کند، می‌گوید: «دستیابی به این موفقیت، یک گام بسیار مهم و روبه‌جلو در تکامل سیستم‌های پشتیبانی حیات است.»

وی معتقد است دستیابی به قدرت بازیافت ۹۸ درصدی شبیه به این است که به اندازه ۱۰۰ پوند آب در ایستگاه فضایی جمع‌آوری کرده باشد. دو پوند از آن را از دست می‌دهید و ۹۸ درصد دیگر دوباره قابل استفاده است.

شاید این تصور به وجود بیاید که شخص دیگری درحال نوشیدن ادرار دیگری است. «جیل ویلیامسون»، مدیر زیرسیستم‌های آبی ECLSS  ناسا می‌گوید: «خدمه ادرار نمی‌نوشند. آن‌ها آب آشامیدنی بازیافتی، فیلتر و تمیز شده را استفاده می‌کنند که تمیزتر از هر چیزی است که تصورش را بتوان کرد.»

به گفته ویلیامسون، سیستم‌هایی مانند ECLSS حیاتی می‌توانند به ناسا کمک کنند تا مأموریت‌های خود را راحت‌تر انجام دهد. هرچقدر آب و اکسیژن کمتری برای ارسال وجود داشته باشد، پرتابگر با اضافه بار کمتری به فضا می‌رود.

نیروی هوایی آمریکا تصاویر جدیدی را از بمب‌افکن فوق‌پیشرفته B-21 Raider منتشر کرد

حدود سه ماه پس از رونمایی از B-21 Raider، حالا نیروی هوایی آمریکا دو عکس جدید را از این جنگنده پیشرفته منتشر کرده است.

 

---

شرکت نورتروپ گرومن و نیروی هوایی آمریکا آذرماه امسال از پیشرفته‌ترین بمب‌افکن پنهانکار دنیا با نام B-21 Raider رونمایی کردند. حالا نیروی هوایی دو تصویر جدید از این جنگنده گران‌قیمت منتشر کرده است که حاصل کار سال‌ها تلاش مهندسان را نشان می‌دهد.

بمب‌افکن هسته‌ای B-21 قرار است در آینده جایگزین نسل فعلی جنگنده‌های بمب‌افکن آمریکا شود. پیش‌تر فقط یک تصویر از B-21 منتشر شده بود، اما حالا دو تصویر جدید به اشتراک گذاشته شده‌اند که ظاهراً در همان مراسم رونمایی تهیه شده بودند.

یکی از این تصاویر از فاصله نزدیک کانوپی این هواپیما و بخش جلویی آن را نشان می‌دهد. تصویر دوم از زاویه بازتر گرفته شده است تا طراحی کلی B-21 را به رخ بکشد. البته همچنان اطلاعات زیادی از روی این تصاویر قابل تشخیص نیست و حتی نمی‌توان ابعاد هواپیما را حدس زد.

بمب‌افکن B-21 Raider چه قابلیت‌هایی دارد؟

بمب‌افکن B-21 Raider به‌طور خاص طراحی شده است تا با کمترین نیاز به سوخت‌گیری مجدد بتواند مسافت‌های طولانی و مأموریت‌های پیچیده را به انجام برساند. این محصول همچنین قابلیت‌های پیشرفته‌ای دارد که اجازه انجام عملیات‌های ISR را می‌دهد.

نسل جدید بمب‌افکن‌های نورتروپ گرومن از تجهیزات تهاجم الکترونیکی، فناوری‌های پیشرفته ارتباطی و سایر ویژگی‌های مورد نیاز در عملیات‌های مخفی‌کارانه بهره می‌برد. به‌علاوه، این جنگنده می‌تواند با کمک هوش مصنوعی تا حد زیادی به‌صورت خودمختار عمل کند و حتی به‌عنوان پلتفرمی برای کنترل گروهی پهپادها استفاده شود.

تصاویر جدید B-21 یک بار دیگر تأیید می‌کند که این جنگنده دنباله‌ای بر بمب‌افکن B-2 Spirit است که البته با پیشرفت‌های چشمگیری در‌زمینه فناوری‌های پنهان‌کاری همراه شده است. به‌علاوه، به‌نظر می‌رسد که پوشش این هواپیما حالتی مرکب (به شکل کامپوزیت) دارد که گویی در هم پیچیده شده است. این مسئله به‌ویژه در نزدیکی پنجره‌های کابین خلبان دیده می‌شود که نسبت به B-2 خمیدگی بیشتری دارد.

نیروی هوایی آمریکا قرار است حداقل 100 بمب‌افکن B-21 را از نورتروپ گرومن خریداری کند و اولین نمونه آن را در سال 2027 به‌کار بگیرد.

محققان دلایل ترس از دلقک را کشف کردند!

دانشمندان در مطالعه‌ای دریافته‌اند که احتمالاً چه دلایلی باعث می‌شود برخی از مردم دچار کولروفوبیا یا ترس از دلقک‌ها شوند.

 

---

دلقک‌ها در نگاه بعضی افراد شخصیت‌های خنده‌داری هستند، اما عده دیگری از مردم از این شخصیت‌ها وحشت دارند. حالا مطالعه‌ای جدید به‌دنبال واکاوای علت ترس از دلقک‌ها رفته است تا ببیند این پدیده که با نام «کولروفوبیا» هم شناخته می‌شود، به چه علتی به‌وجود می‌آید.

محققان دانشکده روانشناسی و مطالعات درمانی دانشگاه ساوت ولز در پژوهشی سعی کرده‌اند علت هراس گروهی از مردم از دلقک‌ها را پیدا کنند. آن‌ها برای انجام این کار پرسش‌نامه‌ای را ایجاد کردند تا ببینند هر فرد چه واکنشی به دلقک‌ها دارد و ترس او از این شخصیت‌ها چقدر است.

برخی از سؤالات مربوط به ظاهر و ژست‌های صورت دلقک‌ها، برخی مربوط به رفتار آن‌ها و برخی مربوط به شیوه نمایش این شخصیت‌ها در فرهنگ عامه بود. همچنین محققان از افراد پرسیدند که آیا در گذشته تجربه بدی از برخورد با دلقک‌ها داشته‌اند یا خیر. آن‌ها درنهایت مؤلفه‌هایی مثل سن و جنسیت افراد را هم در نظر گرفتند.

نتایج تحقیق درباره ترس از دلقک‌ها به ما چه می‌گوید؟

نتیجه این بود که از بین 987 نفر در بازه سنی 18 تا 72 سال که 80 درصد زن و 20 درصد مرد بودند، 53.5 درصد اعلام کردند که تا حدی از دلقک‌ها می‌ترسند. از این میان، 5 درصد افراد مدعی بودند که «فوق‌العاده زیاد» از دلقک‌ها وحشت دارند. این رقم اگرچه در ظاهر کم به‌نظر می‌رسد، اما در مقایسه با ترس شدید در دیگر فوبیاها ازجمله فوبیای حیوانات با 3.8 درصد، فوبیای تزریق و جراحت با 3 درصد و فوبیای ارتفاع با 2.8 درصد بیشتر است.

محققان می‌گویند برخلاف آنچه انتظار می‌رود، تجربه منفی از برخورد با دلقک‌ها کمترین عامل تأثیرگذار در کولروفوبیا بوده، درحالی‌که نمایش این شخصیت‌ها در فرهنگ عامه تأثیر بسیار بیشتری داشته است. بااین‌حال، قوی‌ترین عامل ظاهراً مخفی‌شدن احساسات دلقک‌ها در زیر گریم چهره آن‌ها بوده است.

به‌نظر می‌رسد که گریم صورت دلقک‌ها باعث می‌شود افراد نتوانند دریافتی از احساسات آن‌ها داشته باشند و مقاصدشان را متوجه شوند. درنتیجه این دسته از مردم احتمالاً نمی‌دانند که دلقک‌ها چه زمانی عصبانی هستند و ممکن است چه حرکتی از آن‌ها سر بزند؛ بنابراین از آن‌ها می‌ترسند.

پژوهشگران البته در پایان مقاله خود که در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است، سؤالات بیشتری را برای مطالعات بعدی مطرح کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند اکنون باید دید که آیا گریم چهره حیوانات روی صورت انسان هم می‌تواند اثر مشابهی برای این افراد داشته باشد یا ترس از دلقک‌ها دلایل عمیق‌تری دارد.

وعده‌های توخالی ایلان ماسک: دولت آمریکا با کاشت تراشه نورالینک در مغز انسان مخالفت کرد

تراشه‌ی مغز-کامپیوتر نورالینک که قرار است افراد معلول را قادر به حرکت و افراد نابینا را بینا کند، احتمالا به‌این‌زودی‌ها روی انسان آزمایش نخواهد شد.

 

---

ایلان ماسک بارها ادعا کرده که شرکت نورالینک در آینده‌ای نزدیک کارآزمایی بالینی تراشه‌ی مغز-کامپیوتر را روی انسان شروع می‌کند، با این‌حال تا پیش از افشاگری جدید خبرگزاری رویترز، هرگز نگفته بود که نهادهای رگولاتوری ایالات متحده پیش‌تر حداقل یک‌بار با این تصمیم مخالفت کرده‌اند.

رویترز در گزارشی اختصاصی می‌نویسد نورالینک اوایل سال ۲۰۲۲ از سازمان غذا و داروی ایالات متحده درخواست کرده است مجوز آزمایش روی انسان را صادر کند با این‌حال مقامات آمریکایی در نهایت اجازه نداده‌اند چنین مجوری صادر شود.

شماری از کارمندان نورالینک با شرط محفوظ ماندن هویت‌شان، از شناسایی ده‌ها مشکل در تراشه‌ی مغز-کامپیوتر نورالینک توسط نهادهای رگولاتوری خبر داده‌اند. ظاهراً سازمان غذا و دارو به شرکت تحت مدیریت ایلان ماسک گفته است که تا زمان برطرف نشدن این مشکلات، اجازه‌ی آغاز کارآزمایی بالینی صادر نخواهد شد. سازمان غذا و دارو نگران سلامتی کسانی است که تراشه در مغز آن‌ها کاشته می‌شود.

کمتر از یک سال پس از رد درخواست نورالینک، ایلان ماسک بار دیگر روی وعده‌های اولیه‌ی خود تأکید کرد و گفت تنها چند ماه تا آغاز کارآزمایی بالینی فاصله داریم. کارکنان نورالینک که با رویترز مصاحبه کرده‌اند، شک دارند که این شرکت بتواند در ضرب‌الاجل تعیین‌شده توسط ایلان ماسک تمامی مشکلات را برطرف کند.

منابعی آگاه به رویترز گفته‌اند در سال ۲۰۲۰، پیشرفت کُند پروژه‌ی بلندپروازانه‌ی نورالینک باعث شده است ایلان ماسک تا ساعت ۲:۰۰ بامداد «از عصبانیت فریاد بزند.» یکی از کارکنان نورالینک می‌گوید ایلان ماسک باید بداند که تراشه‌ی مغز-کامپیوتر با خودروهایی که تسلا می‌سازد فرق دارد. او در ادامه اضافه کرد: «درحال صحبت درباره‌ی مغز انسان هستیم، نه اسباب‌بازی.»

ایلان ماسک حداقل از سال ۲۰۱۹ به بعد، بارها وعده داده که کارآزمایی بالینی تراشه‌ی نورالینک در آینده‌ای نزدیک آغاز می‌شود. او در سال ۲۰۲۰ گفت کارآزمایی تراشه‌ی موردبحث که ابعادی در حد سکه دارد «در کمتر از یک سال دیگر» آغاز می‌شود. ماسک می‌گوید تراشه‌ی نورالینک به افراد معلول امکان راه رفتن و برقراری ارتباط با دیگران را خواهد داد.

ایلان ماسک اوایل سال ۲۰۲۱ در توییتی گفت نورالینک در حال همکاری با سازمان غذا و دارو است تا «کارآزمایی بالینی را قبل از پایان امسال شروع کند.» تقریبا ۱۰ ماه بعد، ایلان ماسک گفت آغاز کارآزمایی بالینی برای «سال آینده» تعیین شده است.

میلیاردر پرحاشیه که در یک سال اخیر به دلیل تصاحب توییتر بارها خبرساز شده است، اواخر سال گذشته‌ی میلادی وعده داد که «تنها ۶ ماه» تا آغاز کارآزمایی بالینی تراشه‌ی نورالینک فاصله داریم.

رد شدن درخواست نورالینک به معنی شکستی بزرگ برای این شرکت نیست. رویترز می‌گوید سازمان غذا و دارو تقریبا یک‌سوم کل درخواست‌های کارآزمایی بالینی را در اولین مرحله‌، رد می‌کند. با این‌وجود، سکوت ایلان ماسک در این زمینه عجیب به نظر می‌رسد. ماسک به وعده‌های بزرگش شهرت دارد و جملاتی با محوریت تراشه‌ی نورالینک به زبان آورده که هر کسی را هیجان‌زده می‌کند.

ایلان ماسک رابطه‌ی خوبی با نهادهای رگولاتوری آمریکا ندارد. به عقیده‌ی ماسک، این نهادها بیشتر از آنکه کمک‌کننده باشند، مانع‌تراشی می‌کنند. او پیش‌تر به‌خاطر سیاست‌هایش در تسلا بارها با نهادهای رگولاتوری آمریکا وارد مجادله شده است.

یکی از کارکنان نورالینک می‌گوید ایلان ماسک تمایل دارد رویکرد همیشگی خود را که «حرکت سریع روبه‌جلو» است، به نورالینک تزریق کند. ماسک قبلا از این سبک مدیریتی در تسلا، اسپیس ایکس و حتی توییتر استفاده کرده است. این رویکرد احتمالا در حوزه‌ی تجهیزات پزشکی چندان جواب‌گو نیست.

نورالینک هم‌اکنون در حال انجام آزمایشات بیشتر روی حیوانات است تا به داده‌های لازم برای رفع نگرانی‌های سازمان غذا و داروی آمریکا دست پیدا کند. این شرکت احتمالا در ادامه‌ی مسیر با موانع قانونی بیشتری مواجه خواهد شد. نورالینک در حوزه‌ی تراشه‌های مغز-ماشین، شرکت Synchron را به‌عنوان رقیب خود می‌شناسد.

استیو جابز 68 سال پیش در چنین روزی متولد شد

استیو جابز، مدیرعامل سابق اپل در 24 فوریه 1955 به دنیا آمد و اگر سال 2011 از دنیا نمی‌رفت، امروز تولد 68 سالگی او بود.

 

---

استیو جابز، یکی از بنیانگذاران و مدیرعامل سابق اپل در 24 فوریه سال 1955 (5 اسفند 1333) به دنیا آمد و اگر سال 2011 در سن 56 سالگی از دنیا نمی‌رفت، امروز تولد 68 سالگی او بود.

جابز در سال 1976 همراه با «استیو وزنیاک» اپل را تأسیس کرد و با راه‌اندازی «اپل وان» انقلابی در زمینه رایانه‌های شخصی ایجاد کرد. او در سال 1985 از اپل اخراج شد و NeXT را تأسیس کرد، اما غول فناوری کوپرتینویی بدون او دست به کار شد.

اپل در سال 1977 Next را خریداری کرد تا جابز یک بار دیگر به کار خود در این شرکت برگردد و او دوباره جادوی خود را شروع کرد و بر راه‌اندازی محصولاتی از جمله آی‌پاد، آیپد، آیفون، مک بوک و چند مورد دیگر به همراه خدماتی از جمله iTunes و اپ استور نظارت داشت. جابز به معرفی محبوب‌ترین دستگاه‌های اپل نظارت داشته است و اشتیاق و تلاش او کسب‌و‌کار امروزی اپل را شکل داده است.

تأثیر استیو جابز بر دنیای امروزه اپل

«تیم کوک»، مدیرعامل فعلی اپل اغلب می‌گوید که DNA جابز که شامل ذوق، تفکر، تعهد به سخت‌کوشی و اشتیاق به نوآوری می‌شود، همیشه «پایه و اساس اپل» خواهد بود. جابز در دوران فعالیت خود زندگی‌های بسیار زیادی را تحت تأثیر قرار داده است و حتی تمام محصولات امروزی اپل نیز تحت تأثیر فلسفه‌های او قرار گفته‌اند.

دستگاه‌های آیفون، آیپد و مک با بیش از دو میلیارد دستگاه فعال در سراسر جهان به‌طور باورنکردنی محبوب هستند و کوک با محصولات جدیدی مانند اپل واچ، ایرپاد و حتی هدست واقعیت ترکیبی این شرکت که انتظار می‌رود در سال جاری معرفی شود، میراث جابز را زنده نگه داشته است.

در تابستان سال جاری، دوستان و خانواده استیو جابز وب‌سایت جدیدی تحت عنوان Steve Jobs Archive را راه‌اندازی کردند که شامل نکات جالبی درباره زندگی جا‌بز، به عنوان یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های صنعت فناوری جهان می‌شود.

پژوهشگران با کشف یک ژن ضدپیری، قلب موش‌ها را 10 سال جوان کردند

محققان می‌گویند ژنی را در افراد بالای 100 سال پیدا کرده‌اند که احتمالاً با تزریق آن به سایر افراد می‌توان قلب آن‌ها را جوان‌تر کرد.

 

---

گروهی از محققان بین‌المللی در پژوهشی دریافته‌اند که یک ژن خاص در میان افرادی که از 100 سالگی عبور کرده‌اند وجود دارد که قلب آن‌ها را جوان نگه می‌دارد و مانع از بروز بیماری‌های مرتبط با سالخوردگی مثل نارسایی قلبی می‌شود. آن‌ها حالا امیدوارند که بتوانند از این ژن برای درمان استفاده کنند و البته به کمک آن توانسته‌اند قلب موش‌های پیر را جوان کنند.

دانشمندان دانشگاه بریستول و گروه MultiMedica در ایتالیا می‌گویند این ژن موسوم به ژن ضدسالخوردگی را در افرادی پیدا کرده‌اند که در مناطق آبی زمین زندگی می‌کنند. مناطق آبی ناحیه‌هایی هستند که افراد به‌طور متوسط در آن‌ها بیشتر عمر می‌کنند. محققان می‌گویند افرادی که 100 سالگی را پشت سر گذاشته‌اند، نوعی ژن جهش‌یافته دارند که از قلب آن‌ها در برابر برخی از بیماری‌ها محافظت می‌کند.

محققان دانشگاه بریستول می‌گویند با تزریق این ژن ضدسالخوردگی در موش‌های میانسال توانسته‌اند مانع از افت کارکردهای قلبی آن‌ها شوند. همچنین، زمانی که این ژن به موش‌های پیر تزریق شد، گویی ساعت زیستی قلب آن‌ها معادل 10 سال انسانی به‌عقب برگشت.

از سوی دیگر، محققان ایتالیایی همین آزمایش را روی سلول‌های قلب انسان در آزمایشگاه انجام دادند. آن‌ها ژن ضدسالخوردگی را روی سلول‌های قلب بیماران سالمند با مشکلات قلبی حاد آزمایش کردند و بعد نتایج را با افراد سالم مقایسه کردند.

ژن جوانی روی سلول‌های انسانی قلب چه اثری داشت؟

«مانیکا کاتانئو»، پژوهشگر گروه MultiMedica و نویسنده ارشد مقاله این تحقیق می‌گوید: «سلول‌های بیماران سالمند، به‌ویژه آن سلول‌هایی که پشتیبان ساخت رگ‌های خونی جدید هستند و «پریسیت» نامیده می‌شوند، دچار عملکرد پایین‌تر و سالخوردگی بالاتری بودند. [اما] زمانی که ژن یا پروتئین طول عمر به آن‌ها اضافه شد، فرایند بازجوانی قلبی را مشاهده کردیم: سلول‌های مبتلا به نارسایی قلبی دوباره فعالیت صحیح خود را از سر گرفتند و نشان دادند که می‌توانند در ساخت رگ‌های خونی جدید مؤثرتر باشند.»

دانشمندان عمیقاً باور دارند که این پژوهش می‌تواند موج جدیدی از درمان‌ها را برای سالمندان به‌وجود بیاورد. پروفسور «پائولو ماددو» از دانشگاه بریستول می‌گوید: «یافته‌های ما تأیید می‌کند که این ژن جهش‌یافته می‌تواند افت عملکرد قلب را در سالمندان معکوس کند. حالا می‌خواهیم ببینیم که آیا با تزریق پروتئین به‌جای ژن هم می‌توانیم این کار را انجام دهیم یا خیر. ژن‌درمانی عمدتاً برای درمان بیماری‌های ناشی از ژن‌های معیوب استفاده می‌شود. اما درمانی مبتنی بر پروتئین می‌تواند نسبت به ژن‌درمانی امن‌تر و دسترس‌پذیرتر باشد.»

 

نتایج این مطالعه در مجله Cardiovascular Research منتشر شده است.

هرآنچه باید درباره سویه‌های جدید کرونا بدانید

در این مقاله به بررسی بحث‌برانگیزترین سویه‌های جدید ویروس کرونا، یعنی XBB.1.5 ،BQ.1 و BF.7 می‌پردازیم.

 

---

آغاز سال نو میلادی همراه با بازگشت کرونا به صدر اخبار و مسائل روز بوده است. در این مقاله به بررسی بحث‌برانگیزترین سویه‌های جدید ویروس کرونا، یعنی XBB.1.5 ،BQ.1 و BF.7 می‌پردازیم.

واریانت امیکرون ویروس کرونا با جهش‌های متوالی، مسیری برای مقابله با ایمنی حاصل از واکسیناسیون یا سابقه ابتلا یافته است؛ درحال‌حاضر زیرسویه‌های امیکرون رو به گسترش در سطح جهانی‌ هستند.

«اگرچه امیکرون در طولانی‌مدت شاهد هیچ جهش بزرگی نبوده است، اما اکنون در آستانه رسیدن به نقطه‌ای هستیم که نظارت و مراقبت را می‌طلبد.»

اندرو پکو، میکروبیولوژیست و ایمونولوژیست دانشکده بهداشت عمومی جان‌هاپکینز بلومبرگ.

براساس داده‌های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده (CDC)، XBB.1.5، BQ.1.1، BQ.1، BA.5 و XBB که همگی زیرسویه امیکرون هستند، منجر به تقریباً تمامی موارد ابتلا جدید شده‌اند.

با گسترش زیرسویه‌های امیکرون، به‌ویژه پس از کاهش سریع محدودیت‌های پکن در چین، چشم‌انداز رشد کووید-19 در سال 2023 نگران‌کننده خواهد بود.

«دولت چین اطلاعات چندانی در مورد ترکیب ژنتیکی ویروس‌ها به اشتراک نگذاشته است.»

استاد دانشگاه واندربیلت نشویل و مدیر پزشکی بنیاد ملی بیماری‌های عفونی ایالات متحده.

گزارش بلومبرگ نیوز و فایننشال تایمز حاصل از برآورد داخلی مقامات ارشد بهداشتی حاکی از آن است که در 20 روز اول دسامبر حدود 250 میلیون نفر در چین به کرونا مبتلا شدند.

زیرسویه BF.7

باورها بر این است که زیرسویه‌ای از امیکرون به نام BF.7 موجب گسترش مجدد کرونا در چین و به تبع آن کشورهای دیگری چون مالزی شده است. دولت چین از ابتدای همه‌گیری یا پاندمی کرونا، سیاست کووید صفر را دنبال کرد که منجر به عدم شیوع گسترده ویروس کرونا در چین طی سال‌های 2020 و 2021 شد. اما به‌تازگی با فاصله‌گرفتن از این سیاست، زیرسویه BF.7 به‌سرعت در سراسر این سرزمین گسترش یافته است.

اعتراضات گسترده به سیاست کووید صفر در چین

 

زیرسویه BF.7 چیست؟

BF.7، مخفف BA.5.2.1.7 و زیرمجموعه ای از نوع امیکرون BA.5 است که اولین‌بار در ژوئیه 2022 در سطح جهانی شناسایی شد.

درحالی‌که افزایش موارد در چین مرتبط با BF.7 نسبت داده می‌شود، این سویه در کشورهای دیگری مانند ایالات متحده، دانمارک، آلمان، فرانسه و هند منجر به سیر افزایشی نشد. BF.7 همچنین در ماه آگوست و سپتامبر 2022 در مالزی شناسایی شد.

علائم زیرسویه BF.7 چیست؟

شایع‌ترین علائم کرونا حاصل از عفونت BF.7 گلودرد، آبریزش بینی، عطسه همراه با تب خفیف، سردرد و مشکلات روده است. به‌طور واضح، علائم عفونت BF.7 مشابه با علائم آنفولانزای معمولی است. بنابراین، درصورت بروز این علائم، از دیگران فاصله بگیرید.

اگر علائم در عرض پنج روز فروکش نکرد، آزمایش کووید را انجام دهید. هیچ دارویی به‌جز پاراستامول یا آنتی‌هیستامین لازم نیست. عفونت BF.7 معمولاً در عرض 7-5 روز خودبه‌خود و بدون عارضه از بین می‌رود. بااین‌حال، افراد مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای یا افراد بالای شصت سال باید برای جلوگیری از عوارض با پزشک مشورت کنند.

شدت انتقال زیرسویه BF.7 چقدر است؟

گزارش‌های به‌دست‌آمده از چین حاکی از آن است که این زیرسویه دارای نرخ بازتولید (R0) بیش از 10 است، بدان معنا که هر فرد آلوده می‌‎تواند ویروس را به بیش از ده نفر انتقال دهد؛ درحالی‌که متوسط این نرخ برای سایر انواع امیکرون در حدود 5 نفر است.

با‌این‌حال، دکتر «کومیتا توا داس»، ویروس‌شناس دانشگاه ساینز مالزی معتقد است که R0 بالای این ویروس در چین ممکن است به‌دلیل سطح ایمنی پایین در این کشور باشد:

«براساس شواهد فعلی، هیچ نشانه‌ای از افزایش شدت BF.7 در مقایسه با انواع دیگر وجود ندارد.»

حتی سازمان بهداشت جهانی (WHO) این زیرشاخه را در میان موارد تحت‌نظر فهرست نکرده، با‌این‌وجود، BF.7 را در میان واریانت‌های نگران‌کننده قرار داده است، بدان معنا که بر این زیرسویه باید به‌طور جدی نظارت و درصورت لزوم، اقدامات کنترلی جدیدی برای مقابله با آن اعمال شود.

براساس مشاهدات، اگرچه BF.7 مسری‌تر از سایر زیرسویه‌های امیکرون است، اما با شدت کمتری همراه است و احتمال بستری‌شدن و ابتلا به کرونای شدید کم است. بااین‌حال، عفونت BF.7 در افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماری‌های کلیوی، دیابت یا سایر بیماری‌های زمینه‌ای و در افراد بالای شصت سال می‌تواند شدید باشد.

اقدامات پیشگیرانه

از آنجایی که این زیرسویه کرونا کشنده نیست، پیگیری اقدامات شدید پیشگیرانه ضروری نیست و می‌توان با رعایت مواردی ساده‌تر آن را مدیریت کرد:

• آزمایش کرونا پیش از پرواز برای مسافرین از مبدأ کشورهای آلوده
• الزام استفاده از ماسک در طول پرواز
• آزمایش آنتی‌ژن فوری در محل هنگام ورود به فرودگاه برای افراد دارای علائم و قرنطینه سازمانی 7‌روزه آن‌ها درصورت مثبت‌بودن نتیجه
• تزریق واکسن‌ یادآور، به‌ویژه برای افراد مسن یا دارای بیماری زمینه‌ای: درحالی‌که BF.7 دارای ویژگی‌های ایمنی‌گریز است، واکسن‌ همچنان قادر به بهبود سطح ایمنی در برابر آن است.
• حفظ فاصله فیزیکی و رعایت بهداشت شخصی

اقدامات مالزی برای کنترل BF.7

دمای بدن تمامی مسافران ورودی به این کشور سنجیده می‌شود. علاوه‌براین، درصورت سفر به چین، انجام تست‌ آنتی‌ژن در فاصله 14 روزه از ورود، برای تشخیص کووید-19 الزامی است. این مورد همچنین در مورد افرادی که با مسافران کشور چین در ارتباط بوده‌اند یا دارای علائمی مشابه با آنفلوانزا یا عفونت حاد تنفسی شدید هستند نیز صدق می‌کند.

نمونه‌های فاضلاب هواپیماهای ورودی از چین نیز مورد آزمایش قرار می‌گیرند تا در‌صورت مثبت‌بودن، برای توالی‌یابی ژنوم ارسال شوند.

مدت زمان قرنطینه BF.7

افراد واکسینه‌شده در صورت ابتلا، علائم خفیفی پیدا می‌کنند و در عرض 5 تا 7 روز بهبود می‌یابند. بنابراین دریافت حداقل دو دز واکسن توصیه می‌شود.

زیرسویه BQ.1

BQ.1 و BQ.1.1 زیرسویه‌های واریانت BA.5 امیکرون هستند که پیش‌تر سویه غالب بود. بخش عظیمی از مبتلایان اخیر کرونا در ایالات متحده با دو زیر‌واریانت جدید از نوع سویه امیکرون این ویروس آلوده شده‌اند.

BQ.1 و زیرشاخه‌ آن، BQ.1.1 به‌همراه زیرسویه XBB بیشتر در اروپا و ایالات متحده یافت می‌شوند. براساس گفته‌های «توماس روسو»، استاد و رئیس بیماری‌های عفونی دانشگاه بوفالو نیویورک، BQ.1،BQ1.1 و سایر گونه‌های جدید در نواحی مختلف تکامل یافته‌اند، اما تا حدی ساختار پروتئین‌ خوشه‌ای مشابهی دارند؛ درنتیجه، میزان آلودگی آن‌ها به واریانت مادر، BA.5 امیکرون، نزدیک خواهد بود.

سرعت انتشار زیرسویه BQ.1

گسترش BQ.1 و BQ.1.1 با سرعت بالایی شکل گرفته است.

اولین Virovore توسط دانشمندان کشف شد: میکروبی که ویروس می‌خورد

این میکروب خاص از گونه مژک‌داران با نام «هالتریا»، می‌تواند با خوردن ویروس‌ها، به زندگی ادامه دهد و تکثیر شود.

 

---

تمام مواد آلی که در دنیا وجود دارند، توسط گونه دیگری از موجودات زنده که احتمالاً برای این کار تکامل یافته‌اند، خورده می‌شوند. گیاهان، گوشت، جلبک‌ها، حشرات و باکتری‌ها همگی توسط موجودات مختلفی مصرف می‌شوند، اما اکنون دانشمندان ارگانیسم جالبی را کشف کرده‌اند: اولین میکروب زنده که ویروس ها را می‌خورد.

با توجه به اینکه ویروس‌ها در همه جا یافت می‌شوند، خورده‌شدن آنها توسط ارگانیسم‌های دیگر یک امر اجتناب‌ناپذیر است. اما یک محقق با نام «جان دلانگ» از دانشگاه نبراسکا در لینکلن در پژوهش خود قصد داشت تا متوجه شود که آیا میکروب‌ها به‌طور فعال ویروس‌ها را می‌خورند و آیا چنین رژیم غذایی می‌تواند از رشد فیزیولوژیکی و رشد جمعیت یک جامعه پشتیبانی کند یا خیر.

کشف اولین میکروب ویروس خوار جهان

دلانگ و تیمش برای آزمایش این فرضیه، نمونه‌هایی از آب حوضچه را جمع‌آوری و میکروب‌های مختلف آن را جدا کردند و سپس مقادیر زیادی کلروویروس ساکن آب شیرین که جلبک‌های سبز را آلوده می‌کند، به آن اضافه کردند. تیم محققان تعداد ویروس‌ها و سایر میکروب‌ها را برای چند روز ردیابی کرد تا ببیند آیا ویروس‌ها توسط این میکروب‌ها خورده می‌شوند یا خیر.

به گفته آنها، یک میکروب خاص از گونه مژک‌داران که با نام «هالتریا» (Halteria) شناخته می‌شود، ویروس‌ها را می‌خورد. در نمونه‌های آب این آزمایش که هیچ منبع غذایی دیگری برای مژک‌داران در آن وجود نداشت، جمعیت هالتریا در عرض دو روز حدود 15 برابر افزایش یافت، در حالی که سطح کلروویروس آب 100 برابر کاهش پیدا کرد. همچنین در نمونه‌های کنترل بدون ویروس، تعداد میکروب‌های هالتریا هیچ تغییر نکرد.

محققان در آزمایش‌های بعدی خود، DNA کلروویروس را با رنگ دارای تشعشع برچسب‌گذاری کردند و متوجه شدند که سلول‌های هالتریا شروع به درخشش می‌کنند. این امر یک‌بار دیگر تأیید کرد که Halteria واقعاً ویروس را مصرف می‌کند.

محققان با انجام این آزمایش، اصطلاح تازه‌ای تحت عنوان «virovory» را ابداع کردند و هالتریا به عنوان اولین میکروب ویروس‌خوار شناخته شده است. البته بعید به نظر می‌رسد که این تنها مورد در جهان باشد و محققان قصد دارند به بررسی این پدیده، از جمله اثرات آن بر شبکه‌های غذایی و سیستم‌های بزرگ‌تر مانند چرخه کربن ادامه دهند.

دانشمندان با یک ابرکامپیوتر جدید، جستجو برای حیات فرازمینی را تقویت می‌کنند

محققان یک ابرکامپیوتر جدید ساخته‌اند که اطلاعات 64 بشقاب تلسکوپ رادیویی میرکت را با هم ترکیب می‌کند و به‌دنبال حیات فرازمینی می‌گردد.

 

---

دانشمندان پروژه Breakthrough Listen با یک ابزار قدرتمند به جستجوی جدی‌تر برای حیات فرازمینی می‌پردازند. آن‌ها ابرکامپیوتری ساخته‌اند که می‌تواند از قابلیت‌های عظیم تلسکوپ رادیویی میرکت (MeerKAT) در رصد آسمان استفاده کند و خللی به سایر پروژه‌های تحقیقاتی که از این تلسکوپ بهره می‌گیرند، وارد نکند.

تلسکوپ رادیویی میرکت در آفریقای جنوبی 64 بشقاب دارد که منطقه وسیعی از آسمان را پوشش می‌دهد. محققان برای جستجو به‌دنبال حیات فرازمینی، آسمان را در پی پیام‌هایی که ممکن است از سوی تمدن‌های فضایی ارسال شده باشد، بررسی می‌کنند. آن‌ها در سه سال اخیر سعی داشتند با یک خوشه کامپیوتری جدید این کار را از طریق تلسکوپ میرکت انجام دهند و حالا بالاخره از سیستم جدید خود رونمایی کرده‌اند.

دانشمندان می‌گویند این سیستم که تحت عنوان قدرتمندترین ابزار دیجیتالی برای شناسایی امضاهای فناوری معرفی شده است، کار آن‌ها را بسیار راحت‌تر می‌کند. این سیستم اجازه می‌دهد تا محققان بدون حرکت‌دادن آنتن‌های میرکت بتوانند از نمای حاضر پیش روی بشقاب‌های این تلسکوپ برای تحقیقات خود استفاده کنند.

حیات فرازمینی بالاخره با کمک این کامپیوتر پیدا می‌شود؟

دکتر «اندرو سیمیون»، محقق ارشد پروژه Breakthrough Listen می‌گوید: «میرکت 64 بشقاب دارد که می‌توانند در هر لحظه فضایی از آسمان با وسعت 50 برابر تلسکوپ گرین بانک (GBT) را ببینند. چنین میدان دید بزرگی معمولاً شامل تعداد زیادی ستاره است که اهداف جذابی برای شناسایی امضاهای فناوری محسوب می‌شوند. ابرکامپیوتر جدید ما اجازه می‌دهد تا سیگنال‌های این 64 بشقاب را با هم ترکیب کنیم و از این اهداف اسکن‌های پروضوحی با حساسیت بالا به‌دست بیاوریم.»

با توجه به اینکه این سیستم خللی به سایر پژوهش‌های در دست اجرا وارد نمی‌کند، محققان تقریباً می‌توانند به‌صورت 24 ساعته به اطلاعات این تلسکوپ دسترسی داشته باشند و تعداد سوژه‌های تحت‌نظر خود را 1000 برابر کنند. یکی از اولین سوژه‌های بررسی در این پروژه، نزدیک‌ترین ستاره به منظومه شمسی، یعنی پروکسیما قنطورس است که منجمان معتقدند شاید سیاره‌هایی در اندازه زمین اطراف آن وجود داشته باشد.

پژوهشگران در نظر دارند تا نتایج اولین یافته‌های خود را در ماه‌های آینده با عموم مردم به اشتراک بگذارند.

اسپیس ایکس چندین پنل خورشیدی و تجهیزات علمی را به ایستگاه فضایی بین‌المللی برد

اسپیس ایکس اخیراً یک کپسول دراگون دیگر را با تجهیزات آزمایش‌های علمی و چند پنل خورشیدی به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده است.

 

---

یک فضاپیمای دیگر از اسپیس ایکس به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) رفت تا افزون بر حمل دامنه گسترده‌ای از تجهیزات آزمایش‌های علمی، مجموعه‌ای از پنل‌های خورشیدی را برای ارتقای سیستم برق این ایستگاه به دست فضانوردان برساند.

 تبلیغات

اسپیس ایکس شنبه شب ساعت 22:50 به وقت ایران کپسول دراگون را با راکت فالکون 9 از مرکز فضایی کندی ناسا در فلوریدا پرتاب کرد. این کپسول در‌نهایت ساعت 16:09 یکشنبه به وقت ایران به ایستگاه فضایی بین‌المللی رسید.

دراگون در این عملیات به ماژول Harmony ایستگاه وصل شد و دو فضانورد ناسا به‌نام‌های «نیکول مان» و «جاش کاسادا» ناظر این اتفاق بودند. این کپسول حالا در شرایطی به ایستگاه متصل شده که ISS روزهای شلوغی را پشت سر می‌گذراند. در حال حاضر، کپسول کرو-5 دراگون، فضاپیمای Cygnus-18 و یک سویوز MS-22 روسی هم به این ایستگاه متصل هستند که پیش‌تر برای حمل فضانوردان یا محموله‌ها استفاده شده بودند.

کپسول دراگون یک ماه دیگر ایستگاه فضایی بین‌المللی را ترک می‌کند

کپسول جدید دراگون شامل ابزارهایی برای آزمایش‌های علمی و تقریباً 3.5 تن محموله تدارکاتی است که به‌زودی به ایستگاه منتقل خواهد شد. این کپسول تقریباً به‌مدت یک‌ماه به ایستگاه متصل می‌ماند تا بعد دوباره بار زده شده و به‌همراه نتایج آزمایش‌های علمی بدون سرنشین به زمین برگردد.

افزون بر این، دو پنل خورشیدی تازه هم در این کپسول قرار دارد. این پنل‌ها با نام iROSA قرار است به آرایه فعلی پنل‌های خورشیدی ایستگاه فضایی بین‌المللی اضافه شوند تا در یک برنامه بلندمدت بتوانند سیستم تأمین برق ایستگاه را ارتقا دهند. اگرچه این پنل‌ها اندازه کوچک‌تری نسبت به پنل‌های قبلی دارند، اما به همان مقدار انرژی تولید می‌کنند.

ناسا در این باره می‌گوید: «این پنل‌های خورشیدی که با انرژی جنبشی ذخیره‌شده کار می‌کنند، قابلیت‌های تولید انرژی در ایستگاه را افزایش می‌دهند. زمانی که این تجهیزات نصب شوند، توان ایستگاه برای تأمین انرژی تحقیقات و عملیات‌های مختلف بین 20 تا 30 درصد بیشتر می‌شود.»